सुंदरकांड दोहा संख्या २८ :-
चलत महाधुनि गर्जेसि भारी। गर्भ स्रवहिं सुनि निसिचर नारी।।
नाघि सिंधु एहि पारहि आवा। सबद किलिकिला कपिन्ह सुनावा।।
हरषे सब बिलोकि हनुमाना। नूतन जन्म कपिन्ह तब जाना.।
मुख प्रसन्न तन तेज बिराजा। कीन्हेसि रामचंद्र कर काजा।।
मिले सकल अति भए सुखारी। तलफत मीन पाव जिमि बारी।।
चले हरषि रघुनायक पासा। पूँछत कहत नवल इतिहासा।।
तब मधुबन भीतर सब आए। अंगद संमत मधु फल खाए।।
रखवारे जब बरजन लागे। मुष्टि प्रहार हनत सब भागे।।
दोहा – जाइ पुकारे ते सब बन उजार जुबराज।
सुनि सुग्रीव हरष कपि करि आए प्रभु काज ||२८||
Chalat mahaadhuni garjesi bhaari Garbh stravahin suni nisichar naari
Naaghi sindhu ehi paarahi aavaa Sabadkilikilaa Kapinh sunaavaa
Harse sab biloki Hanumaanaa Nutan janma apinh tab jaanaa
Mukh prasann tan tej biraajaa Kinhesi Raamchandra kar kaajaa
Mile sakal ati bhaye sukhaari Talfat min paav jimi baari
Chale harasi Raghunaayak paasaa Punchhaat kahat naval itihaasaa
Tab madhban bhitar sab aaye angad sanmat madhu fal khaaye
Rakhvaare jab barajan laage Musti prahaar hanat sab bhaage
Dohaa:-
Jaai pukaare te sab ban ujaar jubaraaj
Suni Sugriv haras Kapi kari aaye Prabhu kaaj ||28 ||